Zło znowu ją wzywało. Słyszała wyraźnie jego głuche nawoływania. Odłożyła słuchawkę na widełki i przyłożyła dłonie do uszu. Nie chce tego słuchać. Nie ulegnie. Tym razem nie.

- Zostaw - poprosił Santos. - Później się tym zajmę. Spojrzała na niego przez ramię. Stał w drzwiach kuchni, wyraźnie wzburzony.
- Panna Gallant sama idzie przez życie, tak?
Drobna i smukła, z uroczymi dołeczkami w policzkach, Emma wyglądała raczej na
oczy zrobiły się szkliste i dziewczyna zemdlała.
Pani Delacroix spiorunowała ją wzrokiem.
Jeszcze nie. Musi pożegnać się z Santosem.
Zatrzymali się przed wejściem do lokalu. Naganiacz co chwila otwierał i zamykał drzwi. Za każdym razem oczom gapiów ukazywała się sylwetka dziewczyny tańczącej przed podpitą publicznością.
- Nieprawda! To ty chcesz, żebym taka była! Cieszysz się, prawda? Jesteś po prostu szczęśliwa!
- Dwa miesiące przelecą, nie będziesz nawet wiedziała kiedy. Powinnaś się zastanowić.
- Oczywiście.
drzwi.
pannę Beckett z parkietu, obrócił się na pięcie i wyszedł na balkon.
- Ty również. Ale niedługo. - Nachylił się i pocałował ją. - Chyba zdajesz sobie
życiu nie nosiła.

- Oczywiście. - Kit schował broń do kieszeni. -
porto i pospiesznie napełnił kieliszki: swój i czterech
powietrza.
zupełnie rozluźniony. Jakby kamień spadł mu
Znalazłem już człowieka do opieki nad psami i końmi.
Mowery mrugnął do niej.
gdzie pieprz rośnie.
nie zaufa, nawet jej. Poza tym pragnęła mieć go
- To pani próbuje. Ja chętnie się z panią ożenię.
Tę ostatnią uwagę rzucił na użytek Hovartha
Uznała, że to... przedwczesne.
wiedzieli, że wszyscy trzej wnukowie uwielbiają
życiem miasta istnieje taka oaza spokoju i harmonii. Pia
był przy niej taki onieśmielony. Nie czekając na dalsze zachęty,
- O ile pamiętam, wykluczyłeś mnie ze swojej